1- دکتری جامعهشناسی اقتصادی و توسعه، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد
2- استادیار گروه جامعهشناسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد ، majdi@um.ac.ir
3- استادیار گروه جامعهشناسی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده: (2805 مشاهده)
توسعه ساختاری اجتماعی-فرهنگی دارد؛ بدینجهت مطالعۀ ساختار فهم آن در بین مناطق حاشیهنشین، میتواند بهرهمندی اکثریت جامعه از آثار توسعه و عدالت توزیعی را که به معنی تقسیم عادلانهٔ فرصتها و بهرهمندی از آثار و پیامدهای آن است، تأمین کند و اولویتبندی تأمین نیازهای حداقلی را نیز برای مناطق حاشیهنشین امکانپذیر سازد. بدینمنظور برای درک معنای توسعه و تجربهٔ زیستهٔ افراد در میان حاشیهنشینان، با روش پدیدارشناسی با ۴۳ نفر از حاشیهنشینان مصاحبهٔ عمیق و نیمهساختاریافته انجام شد. یافتهها نشان داد که حاشیهنشینان توسعه را بهمثابهٔ پیشرفتمحوری، اخلاقمحوری، شفافمحوری، کیفیتمحوری و روانمحوری میدانند و از دیدگاه آنها، توجه به مناطق حاشیهنشین از طریق مؤلفههای اشارهشده باعث ازحاشیهدرآمدگی این مناطق خواهد شد. همچنین، چرخش مؤلفههای میانی از طریق یک بسط تئوریک ساختار شکلگیری منش قدرتمندانه شهری را به عنوان مقولۀ محوری این تحقیق نشان داد.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
فرهنگ دریافت: 1401/8/12 | پذیرش: 1402/7/1 | انتشار: 1402/7/17
فهرست منابع
1. پوررجبی، میلاد و مجدی، علی اکبر (1398). عوامل مؤثر بر قانونگریزی در مناطق حاشیهنشین شهر مشهد. فصلنامه مطالعات فرهنگی اجتماعی خراسان، 13(52)، 60-35.
2. پوررمضان؛ عیسی (1399). تحلیل میزان مشارکت جامعه محلی در توسعهٔ سکونتگاههای حاشیهنشین مورد: خشک بیجار در شهرستان رشت. فصلنامه توسعه در میان حاشیهنشینان، 2(2)، 110-95.
3. علینقی پور، مریم؛ پوررمضان، عیسی و مولائی، هشجین نصراله (1400). تبیین زیست پذیری سکونتگاههای روستایی پیرامون کلانشهر رشت. فصلنامه توسعه در میان حاشیهنشینان. 3(6)، 128-107.
4. نصیری هندخاله، اسماعیل؛ امیرانتخابی، شهرام و تاج، سروش (1400). پایش زیستپذیری سکونتگاههای ناکارآمد حاشیهنشین کلانشهر رشت: مورد محله عینک. فصلنامه توسعه در میان حاشیهنشینان، 3(6)، 129-146.