شمارۀ جدید فصلنامه (پاییز 1403) منتشر شد
دوره 11، شماره 2 - ( 8-1399 )
جلد 11 شماره 2 صفحات 152-125 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zareivand L, Ghodrati S, Arfaei Moghadam A. (2020). The study of social indifference and related social factors;
Case study: Hakim Sabzevari university students. Social Problems of Iran. 11(2), 125-152.
URL: http://jspi.khu.ac.ir/article-1-2791-fa.html
URL: http://jspi.khu.ac.ir/article-1-2791-fa.html
زارعی وند لیلا، قدرتی شفیعه، ارفعی مقدم عبدالمجید. بی‌تفاوتی اجتماعی دانشجویان و عوامل اجتماعی مرتبط با آن
مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری مسائل اجتماعی ایران 1399; 11 (2) :152-125
1- کارشناس ارشد پژوهش علوم اجتماعی دانشگاه حکیم سبزواری
2- استادیار جمعیت شناسی دانشگاه حکیم سبزواری ،s.ghodrati@hsu.ac.ir
3- استادیار جامعه شناسی دانشگاه حکیم سبزواری
2- استادیار جمعیت شناسی دانشگاه حکیم سبزواری ،
3- استادیار جامعه شناسی دانشگاه حکیم سبزواری
چکیده: (4672 مشاهده)
بی‌تفاوتی اجتماعی یک مسئله اجتماعی است؛ که در آن، بین آگاهی، احساس و رفتار افراد نسبت به مسائل اجتماعی نوعی گسست و جدایی وجود دارد و این گسست باعث می‌شود که کنش چندانی نسبت به مسائل اجتماعی صورت نگیرد. هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان بی‌تفاوتی اجتماعی دانشجویان دانشگاه حکیم سبزواری و عوامل مؤثر بر آن میباشد. این تحقیق با روشِ پیمایشی و با تکنیک پرسشنامه انجام شد. نمونۀ آماری با استفاده از فرمول کوکران 370 نفر برآورد شده است که با روش تصادفی طبقه‌بندی شده انتخاب شدند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که میزان بی‌تفاوتی اجتماعی دانشجویان، متوسط میباشد و7/73 درصد آنها بی‌تفاوتی متوسطی داشتند. بین متغیرهای زمینهای شامل جنسیت، محل سکونت، قومیت، رشته و مقطع تحصیلی با بی‌تفاوتی اجتماعی تفاوت معناداری پیدا نشد؛ ولی بین وضعیت تأهل و سن با بی‌تفاوتی اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد. عدم معناداریِ اغلب متغیرهای زمینهای نشانگر عمومیت این پدیده در بین دانشجویان، فارغ از زن یا مرد، شهری یا روستایی بودن و قومیت‌های مختلف است. متغیر زمینۀ خانوادگی در تمام آزمون‌های دومتغیره و چند متغیره همواره، بیشترین اثرگذاری را داشت. ترتیب‌بندی متغیرهای مستقل تأثیرگذار بر بی‌تفاوتی اجتماعی براساس تحلیل مسیر عبارتند از: زمینۀ خانوادگی، احساس بی‌هنجاری اجتماعی، اثربخشی اجتماعی، رسانه‌های گروهی، اعتماد اجتماعی و امید به آینده بود. نتایج تحلیل رگرسیون نشانگر این است که 29 درصد از تغییرات بی‌تفاوتی اجتماعی دانشجویان، توسط متغیرهای مستقل تبیین می‌شود. بدین ترتیب، به رغم اینکه در تبیین بی‌تفاوتی اجتماعی به نظریات مختلف و متنوعی پرداخته شد، اما میزان تبیین متغیر وابسته، چندان بالا نبود. این امر می‌تواند نشانگر آن باشد که بی‌تفاوتی اجتماعی در بین دانشجویان، ویژگی‌های منحصر بفردی دارد که در نظریه‌ها، بدان پرداخته نشده است.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
دریافت: 1398/10/30 | پذیرش: 1399/7/1 | انتشار: 1399/12/24
دریافت: 1398/10/30 | پذیرش: 1399/7/1 | انتشار: 1399/12/24
فهرست منابع
1. بختیاری، مهدی (1389). «اعتماد اجتماعی و رابطه برخی عوامل اجتماعی با آن: مطالعه موردی شهر قم». مطالعات فرهنگی اجتماعی، (2): 92-65.
2. بنی فاطمه، حسین؛ رسولی، زهره (1390). «بررسی میزان بیگانگی اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه تبریز و عوامل مرتبط با آن». جامعه‌شناسی کاربردی، (41): 26-1.
3. حکمت پناه، شهلا (1394). عوامل اجتماعی مؤثر بر بی‌تفاوتی اجتماعی (مورد مطالعه: افراد 60- 20 سال منطقه 1 شهر تبریز سال (1394). پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.
4. شارع پور، محمود (1391). جامعه‌شناسی شهری، چاپ پنجم، تهران: انتشارات سمت.
5. صداقتی فرد، مجتبی. (1392). بی‌تفاوتی اجتماعی (معناکاوی، بنیان نظری و سبب شناسی). چاپ دوم، اصفهان: بهتا پژوهش.
6. ظهیری نیا، مصطفی؛ گلابی، فاطمه؛ هدایت ایوریق، رحیم. (1394). «شناسایی عوامل مؤثر بی‌تفاوتی اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی». مطالعات علوم اجتماعی ایران، 12(45): 121-86.
7. علیخواه، فردین. (1383). سنجش مفاهیم اساسی علوم اجتماعی. چاپ اول، جلد 1 و 2، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
8. غفاری، غلامرضا؛ نیازی، محسن (1386). جامعه شناسی مشارکت، تهران: نشر نزدیک.
9. فولادیان، احمد (1394). «بررسی رابطه بین میزان بیگانگی اجتماعی و میزان بی‌تفاوتی اجتماعی در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد». فصلنامه مطالعات جامعه‌شناختی جوانان، 5(17): 125-144.
10. قاضی‌زاده، هورامان؛ کیانپور، مسعود (1394). «بررسی میزان بی‌تفاوتی اجتماعی در بین دانشجویان (مورد مطالعه: دانشگاه اصفهان)». پژوهش های راهبردی امنیت و نظم اجتماعی، 4(1): 78-59.
11. کلانتری، صمد؛ ادیبی، مهری؛ ربانی، رسول؛ احمدی، سیروس. (1386). «بررسی بی‌تفاوتی و نوع‌دوستی در جامعه شهری ایران و عوامل مؤثر بر آن». دانشور رفتار، 14(22): 36-27.
12. محسنی تبریزی، علی رضا؛ صداقتی فرد، مجتبی (1390). «پژوهشی درباره بی‌تفاوتی در ایران (مورد پژوهش شهروندان تهرانی)». جامعه‌شناسی کاربردی، 22(3): 26-1.
13. مسعودنیا، ابراهیم (1380). تبیین جامعه‌شناختی بی‌تفاوتی شهروندان در حیات اجتماعی و سیاسی. اطلاعات سیاسی- اقتصادی، (167و 168): 165-152.
14. مقصودی، بهزاد (1394). بررسی و مقایسه بی‌تفاوتی اجتماعی در بین دانشجویان و طلاب. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه خوارزمی.
15. نوابخش، مهرداد؛ میرزاپوری ولوکلا، جابر (1394). «تحلیل جامعه‌شناختی تأثیر بی‌هنجاری بر بی‌تفاوتی اجتماعی (مورد مطالعه: شهر بابل)». مطالعات توسعه اجتماعی ایران، 7 (3): 68-53.
16. Davis. Zachary. (2009), "A Phenomenology of Political Apathy: Scheler on the Origins of Mass Violenc", Cont Philos Review: 42:149-169. [DOI:10.1007/s11007-009-9101-5]
17. Ganz Dean. Dwight, A.B. (1956), "Alneation and Political Apahy." Phd Thesis. The Ohio State University.
18. Handelman.Ran. (1999), "Defining and Assessing Adolesensent
19. Apathy ".Phd Thesis. University of New York.
20. Leo B. Van Snippenburg and Peer Scheepers. (1991), "Social Class and Political Behavior during a Period of Economic Stagnation: Apathy and Radicalism in the Netherlands, 1985", Political Psychology, Vol. 12, No. 1:41-63. [DOI:10.2307/3791345]
21. Michael E. Antonio & Jacqueline L. Young. (2011), "The Effects of Tenure on Staff Apathy and Treatment Orientation: A Comparison of Respondent Characteristics and Environmental Factors" .Am J Crim Just: 36:1-16. [DOI:10.1007/s12103-010-9103-1]
22. Schou. Rebecca. (2015), "Countering Student Apathy to Increase Student Engagement". Phd Thesis.Wahden University
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
