شمارۀ جدید فصلنامه (تابستان 1403) منتشر شد
دوره 4، شماره 1 - ( 5-1392 )
جلد 4 شماره 1 صفحات 31-7 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
تقی آزاد ارمکی، نبوی سیدحسین. نخستین صورت سازه فرهنگی «غرب» و «تجدد» در ایران معاصر مسائل اجتماعی ایران 1392; 4 (1) :31-7
1- استاد گروه جامعه شناسی دانشگاه تهران
2- استادیار گروه جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی (تربیت معلم)
2- استادیار گروه جامعه شناسی دانشگاه خوارزمی (تربیت معلم)
چکیده: (4331 مشاهده)
«غرب» و « تجدد» در جامعه ایران مبدل به سازه فرهنگی پراهمیتی شده است که در شکل گیریِ بخش مهمی از دگرگونی های اجتماعی، تأثیر گذاشته است. نخستین صورت این سازه فرهنگی تقریباً در دوره قاجاری برساخته شده است . بر اساس چارچوب مفهومی جامعه شناسی فرهنگی الگزاندر و برمبنای سفرنامه های ایرانی های اروپا(ئی) دیده، می توان فرآیند آغازینِ برساخته شدن این سازه فرهنگی را نشان داد. غرب و تجدد در دوره قاجاری ، نمادی برای آزادی دانسته می شد و غرب، به ویژه در اوایل دوره قاجاری به مثابه شرّ رمزپردازی گردیده بود ، گرچه در دوره های بعدی، وزن دهی آن تعدیل شد ؛ و نیز در باره غرب دو نوع روایت اصلی در جامعه شکل گرفته بود : سنت گرا و تجددگرا . یکی از آنها(سنت گرا) غرب را به عنوان تهدید درمی یافت و دیگری (تجددگرا)، نه بر ویژگی استعمارگری غرب، که بر ویژگی پیشرفتگیِ غرب (از جمله آزادی) تأکید می گذاشت و خواهان غربی شدن جامعه بود.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
پذیرش: 1395/2/8 | انتشار: 1395/2/8
پذیرش: 1395/2/8 | انتشار: 1395/2/8
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
