شمارۀ جدید فصلنامه (زمستان ۱۴۰۳) منتشر شد
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۱۱-۱۳۹۶ )
جلد ۸ شماره ۲ صفحات ۵۴-۲۹ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Habibpour Gatabi K. (2018). A Study on Citizens’ Approach to Beggars in Tehran . Social Problems of Iran. 8(2), 29-54.
URL: http://jspi.khu.ac.ir/article-1-2804-fa.html
URL: http://jspi.khu.ac.ir/article-1-2804-fa.html
حبیب پور گتابی کرم. رویکرد شهروندان تهرانی نسبت به متکدیان مسائل اجتماعی ایران ۱۳۹۶; ۸ (۲) :۵۴-۲۹
، karamhabibpour@yahoo.com
چکیده: (۳۱۵۴ مشاهده)
تکدی‌گری یکی از آشکارترین نمادهای طرد اجتماعی در جامعه مدرن است که همواره عوامل مختلف دولت، مردم و متکدیان در تولید و بازتولید آن نقش دارند. در این تحقیق، بنا به نقش شهروندان در این امر، به بررسی رویکرد شهروندان تهرانی نسبت به فعل تکدی و سنخ متکدیان در سه بُعد نگرش، گرایش و کنش پرداخته شد. مطالعه حاضر با روش پیمایش و ابزار پرسش‌نامه در بین 600 نفر از شهروندان مرد و زن 15 تا 65 ساله در شهر تهران انجام گرفته است که با روش‌های نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، تصادفی نظام‌مند و ساده انتخاب شده بودند،. یافته‌ها نشان داد که از حیث کمک شهروندان به متکدیان، چهار سنخ از شهروندان تهرانی شامل دستگیری‌کننده قهار، دستگیری‌کننده معمولی، دستگیری‌کننده خنثی و بی‌توجه، و غیردستگیری‌کننده قابل‌شناسایی‌اند که اکثریت نسبی شهروندان جزو دستگیری‌کننده معمولی هستند. همچنین، بین نگرش به کنش تکدی، گرایش به کمک به متکدی، اعتقاد به شیوع فقر در سطح جامعه، اعتقاد به نقش مردم در گسترش تکدی و احساس تکلیف نسبت به کمک به متکدی با کمک شهروندان به متکدی رابطه وجود دارد. یافته‌ها دلالت بر آن دارند که جریان کلی نگرش شهروندان تهرانی نسبت به کنش تکدی منفی است و آن را فعلی غیراخلاقی، غیرحرفه‌ای، ریشه در دلایل فردی، فاقد آثار مثبت برای کمک‌کنندگان به متکدی و... می‌دانند، اما رویکرد بخشی از شهروندان تهرانی نسبت به متکدیان پارادوکسیکال است. این گروه اخیر در‌عین‌حال که باور دارند کمک به متکدیان باعث گسترش و تعمیق آن در جامعه شده و در نهایت به فرد و جامعه آسیب می‌زند، اما همچنان معتقدند که متکدیان افرادی نیازمند ترحم و کمک‌اند و کمک به آنان یک تکلیف انسانی و مذهبی و در نتیجه امری واجب است.
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
دریافت: 1396/11/29 | پذیرش: 1396/11/29 | انتشار: 1396/11/29
دریافت: 1396/11/29 | پذیرش: 1396/11/29 | انتشار: 1396/11/29
فهرست منابع
۱. ادﻫﻤﻲ، ج، ﺗﺮﻛﻤﺎن، م، ﻛﻠﻬﺮ، س و دﻏﺎﻗﻠﻪ، ع (۱۳۹۰) کلان‌شهر ﺗﻬﺮان و ﺗﻜﺪيﮔﺮي، تهران: اداره کل مطالعات اجتماعي و فرهنگي شهرداري تهران، طرح پژوهشي.
۲. حاجيان‌مطلق، م (۱۳۸۱) «تأملي بر پديده تکدي و ريشه‌هاي آن در ايران»، در: مجموعه مقالات اولين همايش ملي آسيب هاي اجتماعي در ايران، تهران: انتشارات آگاه، ۱۹۱ـ۲۲۲.
۳. حبيب‌پور گتابي، ک (۱۳۹۱) بررسي عملکرد شهرداري، سازمان بهزيستي، کميته امداد امام خميني (ره) و وزارت کشور در برخورد با پديده تکدي‌گري در پنج سال اخير، تهران: سازمان بازرسي کل کشور، طرح پژوهشي.
۴. ريتزر، ج. (۱۳۷۹). نظرية جامعه شناسي معاصر، ترجمة محسن ثلاثی، تهران: علمي.
۵. سراج‌زاده، س. ح (۱۳۸۳) چالش‌هاي دين و مدرنيته: مباحثي جامعه‌شناختي در دين‌داري و سکولارشدن، تهران: طرح نو.
۶. صديق سروستاني، ر. ا (۱۳۸۳) آسيبشناسي اجتماعي، تهران: انتشارات آن.
۷. کربلايي، ع. ا و کربلايي، ش (۱۷ تير، ۱۳۸۸) «ارزشيابي عملکرد»، دسترسي در تاريخ ۱۰ بهمن ۱۳۹۰، از http://www.rasekhoon.net/article/show-۳۲۷۶۶.aspx.
۸. کوچکيان‌فرد، ح (۱۳۸۱) «مفهوم تکدي و اقدامات دولت و سازمان‌هاي غيردولتي در برخورد با آن»، در: مجموعه مقالات اولين همايش ملي آسيب‌هاي اجتماعي در ايران، تهران: انتشارات آگاه، ۲۲۳ـ۲۶۴.
۹. كوزر، ل (۱۳۷۷) زندگي و انديشه بزرگان جامعهشناسي، ترجمة محسن ثلاثی، تهران: علمي.
۱۰. گيدنز، آ (۱۳۸۰) پيامدهاي مدرنيت، ترجمة محسن ثلاثی، تهران: مرکز.
۱۱. گيدنز، آ (۱۳۸۴) چشم‌اندازهاي جهاني، ترجمة محمدرضا جلائی‌پور، تهران: طرح نو.
۱۲. لوين، د (۱۳۹۲) گئورگ زيمل: دربارة فرديت و فرم‌هاي اجتماعي، ترجمة شهناز مسمّی‌پرست، تهران: ثالث.
۱۳. مرکز مطالعات و تحقيقات و سنجش برنامه‌اي وابسته به سازمان صداوسيماي جمهوري اسلامي ايران (۱۳۷۴) نظرسنجي از مردم تهران درباره تکدي‌گري، تهران، طرح پژوهشي.
۱۴. ممتاز، ف (۱۳۷۹) جامعهشناسي، تهران: شركت سهامي انتشار.
۱۵. منتظرقائم، م (۱۳۸۶) تکدي‌گري در ايران (مجموعه تحليل‌هاي آسيبشناسي اجتماعي در ايران)، تهران: انتشارات سلمان.
۱۶. موسايي، م (۱۳۸۸) آسيبشناسي، امكانسنجي و تدوين اصول طراحي الگوهاي مشاركت شهروندان در امور شهري، تهران: مرکز مطالعات و برنامه‌ريزي شهر تهران، گزارش پژوهشي.
۱۷. مولان، ب (۱۳۸۰) نظر جامعهشناسان درباره جامعهشناسي، ترجمة یوسف نراقی، تهران: اطلاعات.
۱۸. نجم‌عراقي، ر (۱۳۸۹) بررسي نگرش شهروندان تهراني دربارة طرح ساماندهي متکديان، تهران: اداره کل مطالعات اجتماعي و فرهنگي شهرداري تهران.
۱۹. نريماني، م (۱۳۸۰) بررسي پديدة تکدي‌گري و رابطة آن با فقر در استان اردبيل، اردبيل: استانداري اردبيل، گزارش پژوهشي.
20. Ahamdi, H (2010) ‘A Study of Beggars Characteristics and Attitude of People Towards the Phenomenon of Begging in the City of Shiraz’, Journal of Applied Sociology, 21th Year, 39(3), Autumn.
21. Becker, H. S (1963) Outsiders: Studies in the Sociology of Deviance, New York: Macmillan.
22. Glock, Ch. & Stark, R (1965) Religion and Society in Tension, Chicago: Mcnally.
23. ILO (International Labour Organization) (2004) ‘A Rapid Assessment of Bonded Labour in Domestic Work and Begging In Pakistan, Karachi’, Available on http://www.Isn.Ethz.Ch/Isn/Digital-Library/Publications/Detail/?Ots591=0c54e3b3-1e9c-Be1e-2c24-A6a8c7060233&Lng=En&Id=45187.
24. JRF (JOSEPH ROWNTREE FOUNDATION) (2000) ‘The Links Between Begging, Rough Sleeping and the Big Issue in Glasgow and Edinburgh’, Available on http://www.Jrf.Org.Uk/Sites/Files/Jrf/510.Pdf.
25. Koenig, H. G, Mccullough, M. E & Larson, D. B (2001) Handbook Of Religion And Health, New York: Oxford University Press.
26. Ogunkan, D. V (2011) ‘Begging and Almsgiving in Nigeria: the Islamic Perspective’, International Journal of Sociology and Anthropology, 3(4): 127-131.
27. Public Beggary Survey (2011) ‘A Public Survey on Beggary, People’s ::::union:::: for Civil Liberties, Bangalore Chapter, Jan-Feb’, Available on http://Puclkarnataka.Org/Wp-Content/Uploads/2011/04/Beggarsurveyanalysis.Pdf.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
