1- دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه اصفهان
2- استاد گروه علوم اجتماعی دانشگاه اصفهان
3- استادیارگروه علوم اجتماعی دانشگاه کاشان
چکیده: (3482 مشاهده)
پژوهش حاضر از نظر کنترل شرایط پژوهش پیمایشی، از نظر وسعت پهنانگر و از نظر زمانی مقطعی است. جامعه آماری آن کلیه سرپرستان خانوارهای شهر اصفهان است که در سال 1385، 441782 نفر بودهاند و حجم نمونه مقتضی بر اساس فرمول کوکران 384 نفر تعیین شده است که به دلیل توزیع بیشتر پرسشنامه 394 پرسشنامه مورد تحلیل قرار گرفته است. پرسشنامه طراحیشده با روایی سازه های مناسب (براساس ضریب آلفای کرونباخ) برحسب نسبت خانوارهای هر منطقه در بین مناطق مختلف شهر اصفهان توزیع شده است. کاوش در سؤالات و فرضیات پژوهش منجر به نتایجی شد که برخی از آنها به این شرح است: میانگین احساس شادی در دامنه صفر و صد در بین سرپرستان خانوارها 23/56 بود (بعد احساسی 37/59، بعد اجتماعی 42/55 و بعد شناختی 88/53) و از بین متغیرهای زمینه ای مورد مطالعه، احساس شادی سرپرستان خانوار برحسب جنس، وضعیت تأهل و شغل متفاوت است. همچنین متغیرهای سرمایه اجتماعی، رضایت از امکانات منطقهای، میزان برخورداری از حقوق شهروندی، میزان منزلت نقشی (کارآمدی اجتماعی، خانوادگی و فردی) و درآمد با احساس شادی سرپرستان دارای همبستگی مستقیم است. بهطوریکه مدل بهدست آمده از متغیرهای مؤثر، براساس رگرسیون چندگانه با روش گام به گام، حدوداً 45 درصد از واریانس احساس شادی در جامعه آماری را تبیین می کند. برخورداری از حقوق شهروندی، منزلت نقشی و سرمایه اجتماعی به ترتیب دارای بیشترین تأثیر بر شادیاند.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
پذیرش: 1395/2/8 | انتشار: 1395/2/8