1- دانشجوی دکتری رشتۀ جامعهشناسی، گروه جامعهشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
2- استادیار گروه جامعهشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران ، ashekarbeugister@gmail.com
3- استادیار گروه جامعهشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
چکیده: (78 مشاهده)
یکی از انواع خشونت علیه زنان، ناقصسازی جنسی مثل ختنه است که موجب آسیب جسمی، جنسی و روانی و یا رنج زنان میشود و ناشی از مسائل فرهنگی و اجتماعی است و کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف مقالۀ حاضر تحلیل زمینههای فرهنگی-اجتماعی ناقصسازی جنسی زنان با محوریت «ختنه» در استان هرمزگان میباشد. با استفاده از پارادایم تفسیرگرایی اجتماعی، روش نظریۀ زمینهای و تکنیک مصاحبۀ عمیق دادهها گردآوری شدند. حجم مشارکتکنندگان برابر با ۱۵ نفر بود که با روش نمونهگیری هدفمند با استراتژی گلولهبرفی و معیار اشباع نظری انتخاب شدند. طبق یافتهها، مقولۀ مرکزی حاکی از اثرگذاری نهادهای دین و خانواده در تداوم و «بازتولید الگوی سنتی» بوده است. شرایط علّی شکلگیری این بازتولید شامل فریبدیدگی، بیتجربگی، انفعال، هراس و احساسات یا ادراک آزاردهنده بود. شرایط مداخلهگر شامل سنتگرایی، الزام هنجارهای دینی، کلیشههای جنسیتی، کلیشههای سرکوبگرایانه و بیگانگی فرهنگی بود. کنشگران در جهت مخالفت با پدیده و انقطاع آن نیز از راهبردهایی چون گریز (فرار، بهتأخیرانداختن) و توانمندسازی جنسیتی استفاده میکردند که پیامدهای استفاده از این راهبردها عبارت از کنارهگیری، نقصان زنانه، آسیب فیزیکی، روحی و عاطفی، نارضایتی و تقابل اجتماعی بود.
نوع مقاله:
پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
زنان دریافت: 1404/4/7 | پذیرش: 1404/7/2