دوره 3، شماره 2 - ( 11-1391 )                   جلد 3 شماره 2 صفحات 118-93 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


1- دانشیار و عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
2- استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد هشتگرد
چکیده:   (4268 مشاهده)
سیاست­ها و برنامه­های پیش‌گیری از جرم در فضاهای عمومی شهری به منظور جلوگیری از وقوع جرم یا کاهش میزان جرم و در جهت ارتقای امنیت عمومی و اجتماعی شهروندان به اجرا گذاشته می­شوند. در فرایند پیش‌گیری از جرم ممکن است متغیرها یا پدیده­هایی بروز کند که ناخواسته­ و ناهماهنگ و در مواردی در تضاد با اهداف مورد انتظار سیاست یا برنامه باشد. با توجه به این امر، صاحب‌نظران حوزه پیش‌گیری در تعریف برنامه یا سیاست پیش‌گیری بر پیامدها و دست­آوردهای آن تأکید دارند نه بر اهداف آن.
روش جمع ­آوری و تحلیل داده­ در این مقاله کیفی و مبتنی بر نظریه زمینه­ ای و انجام مصاحبه­ های عمیق با کارشناسان اجتماعی و مردم در فضاهای عمومی شهری است.
بر اساس یافته­ های این مقاله مهم‌ترین مسئله برنامه­ های انتظامی و پلیسی در مبارزه با پدیده اراذل و اوباش و پیش‌گیری از آن ضربتی و موقتی‌بودن طرح­های پلیسی است و مهم‌ترین پیامدهای آن نیز هویت­ یابی، سازمان­یافتگی و ایجاد زمینه برای شکل­ گیری جرائم در سطح گسترده­ تر و آسیب­ رسان­تر است.
متن کامل [PDF 2032 kb]   (1441 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشی اصیل |
پذیرش: 1395/2/8 | انتشار: 1395/2/8

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.