در پژوهش حاضر ابتدا تلاش گردید استدلال‌های اصلی نظریه‌های بی‌ثباتی سیاسی یعنی محرومیت نسبی، بسیج منابع و وابستگی / نظام جهانی در قالب فرضیات تحقیق استخراج و فرموله گردد. سپس، بر مبنای دلالت‌های مشترک آن‌ها مدلی نظری از تلفیق این فرضیات ساخته شد که در بردارنده سازه‌های اصلی نظریه‌های مزبور و پیونددهنده آن‌ها بود. در انتها،‌ با مقابله این مدل نظری با داده‌های 147 کشور در یک دوره زمانی بیست‌ساله، میزان انطباق و تناظر پیش‌بینی‌های هر یک از این نظریه‌ها با شواهد بین کشوری مورد ارزیابی و داوری تجربی قرار گرفت.
در‌ مجموع، نتایج این تحقیق نتوانست هیچ‌یک از سه دیدگاه نظری بی‌ثباتی سیاسی را کاملاً تأیید یا ابطال کند. به عبارت دیگر، یافته‌های این تحقیق دلالت تام و تمامی برای هیچ یک از تئوری‌ها نشان نداد تا جایی که برخی از پیش‌بینی‌های هر یک از این سه نظریه تأیید و برخی دیگر ابطال شدند. نتایج تحقیق بر این واقعیت صحه گذاشت که هرگز یک نظریه نیست که توافق کامل و تام با عالم واقع دارد، بلکه چندین نظریه در عرض هم هستند که توافق ناکامل و جزیی با جهان تجربی دارند.

واژه‌های کلیدی: بی‌ثباتی سیاسی، محرومیت نسبی، بسیج منابع، وابستگی نظام جهانی، نابرابری اقتصادی، توسعه اقتصادی- اجتماعی، روش تطبیقی کمّی

متن کامل [PDF 397 kb]   (2683 دریافت)