مسائل زنان، همانند مسائل بسیاری از گروه ­های خاص و آسیب­ پذیر در جامعه ایران، تنها چند دهه است که هدف تأمل و بحث قرار گرفته است. در این میان، پژوهش­ های اندکی را می­ توان یافت که فرصت و امکان خوبی برای ارائه بحث­ های راهگشا فراهم آورده­ اند. کتاب گزارش وضعیت اجتماعی زنان، به‌منزله کوششی درجهت شناخت وضعیت زنان در دهه 1380، یکی از این نوع اقدامات موفق به‌شمار می ­آید. این مجموعه دومین اثر ملی مؤسسه رحمان (رشد، حمایت، اندیشه) است که از سال 1386 با هدف شناخت علمی و رصد آسیب­ های اجتماعی ایران و آینده­ نگری درباره آن تشکیل شده است. اثر نخست این مؤسسه، کتاب  گزارش وضعیت اجتماعی ایران[1] است  که بررسی مسائل زنان و برخی گروه ­های آسیب­ پذیر دیگر را در اولویت قرار داده است. کتاب گزارش وضعیت اجتماعی زنان در ایران (1380-1390) در سال 1394 به‌کوشش نشر نی منتشر شد و در سال 1395 به چاپ دوم رسید.

این کتاب به‌همت فاطمه جواهری، مدیر طرح، و با گردهم‌آمدن چهل‌نفر از پژوهشگران و استادان دانشگاه درباره 24 موضوع مربوط به زنان تدوین شده است. این نوشتار بر آن است تا به‌اختصار نشان دهد که این کتاب چه تصویری از وضعیت و مسائل زنان ایران ترسیم کرده است و با دیگر آثار منتشرشده درباره زنان چه تمایزهایی دارد.